« Akayat Inra Patra merupakan satu epik yang amat popular di Campa. Hikayat ini merupakan salah satu daripada beberapa manuskrip yang masih dibaca oleh masyarakat Campa di kampung-kampung Campa di Vietnam sekarang ini. Kita dimaklumkan bahawa terdapat banyak manuskrip yang dianggap sebagai koleksi kesusasteraan Campa tersimpan di beberapa perpustakaan di Perancis dan Amerika Syarikat. Epik ini disebut bagi kali pertama pada tahun 1931 oleh P. Mus. Empat puluh tahun kemudian, manuskrip Inra Patra telah digunakan oleh Nara Vija sebagai tesisnya. Beliau telah menterjemahkan epik ini ke bahasa Perancis.
L’akayet Inra Patra est une épopée très populaire en pays cam, si l’on en juge par le nombre de manuscrits reproduisant ce texte qui sont conservés chez les Cam vivant actuellement au Centre Vietnam et qui figurent aussi dans les bibliothèques françaises et américaines. Malgré cela, le nom de ce texte n’a été cité pour la première fois qu’en 1931 par Paul Mus. Et ce n’est que quarante ans plus tard que cette épopée a l’objet d’une première traduction, en français, dans la thèse soutenue par Nara Vija. »
« Akayat Inra Patra merupakan satu epik yang amat popular di Campa. Hikayat ini merupakan salah satu daripada beberapa manuskrip yang masih dibaca oleh masyarakat Campa di kampung-kampung Campa di Vietnam sekarang ini. Kita dimaklumkan bahawa terdapat banyak manuskrip yang dianggap sebagai koleksi kesusasteraan Campa tersimpan di beberapa perpustakaan di Perancis dan Amerika Syarikat. Epik ini disebut bagi kali pertama pada tahun 1931 oleh P. Mus. Empat puluh tahun kemudian, manuskrip Inra Patra telah digunakan oleh Nara Vija sebagai tesisnya. Beliau telah menterjemahkan epik ini ke bahasa Perancis.
L’akayet Inra Patra est une épopée très populaire en pays cam, si l’on en juge par le nombre de manuscrits reproduisant ce texte qui sont conservés chez les Cam vivant actuellement au Centre Vietnam et qui figurent aussi dans les bibliothèques françaises et américaines. Malgré cela, le nom de ce texte n’a été cité pour la première fois qu’en 1931 par Paul Mus. Et ce n’est que quarante ans plus tard que cette épopée a l’objet d’une première traduction, en français, dans la thèse soutenue par Nara Vija. »
